Şamil Basayev Çeçenistanın azadlığı uğrunda mübarizə tarixinə adını əbədi
yazdırdı.
Çeçenistanın
azadlığı uğrunda mübarizə tarixinə adını əbədi yazdırmağı bacaran əfsanəvi səhra
komandirlərindən biri olan mərhum Şamil Basayevin
bu gün doğum günüdür. Onun barəsində bu kiçik xatirəmi bölüşməkdə məqsədim heç
də hansısa terrorçuluğa, separatizmə, müharibəyə bəraət qazandırmaq deyil,
çeçen xalqının əsrlər boyu davam edən və təəssüf ki həmişə də uğursuszluqla bitən
azadlıq mübarizəsinə mənəvi dəstək verməkdir.
2006-cı
ildə 41 yaşında şəhid olan Şamil Basayevlə görüşüm haqqında indiyədək çox az
dost-tanışla danışmışam. Onlar isə əsasən bu görüşün vasitəçiləri olduqları
üçün məlumatlı idilər. Onunla 1992-ci ilin yanvarında Bakıda Şeyx Şamil küçəsi
(?) ünvanında bir mənzildə görüşmüşdüm. O zaman bu ünvan Çeçenistanın gizli
qeyri-rəsmi nümayəndəliyindən biri kimi fəaliyyət göstərirdi. Görüşümüz
İstanbulda yaşayan Leçe adlı bir çeçen iş adamı vasitəsilə mümkün olmuşdu. Leçe
Çeçenistanda nüfuzlu şəxslərdən sayılırdı. Qroznı şəhərində biznesi və hətta
radiosu da var idi. Həm də Çeçenistan prezidenti mərhum Cövhər Dudayevin dostu
və o zaman Daxili işlər naziri Maqomedovun yaxın qohumu idi. Hər ikisi
çeçen-rus müharibəsində şəhid oldu.
Mənə
deyilən ünvana yaxınaşıb qapını döydüm. Kimliyimi soruşduqdan sonra qapını
çarşablı gənc bir qadın açdı və gəlişimi gözlədiklərini deyib içəri dəvət etdi.
Dəhlizdə və biz görüşdüyümüz otaqda daha iki qadın da var idi. Hər üçü hündür
boylu, nazik bədənli, başdan ayağa qara çadrada və üzləri də qismən bağlı idi.
Davranışlarından hiss olunurdu ki gənc qadınlardır. Çeçencə danışırdılar və cəld
hərəkətlər edirdilər. Bizə çay gətirdilər. Biri biz oturan otaqda oturdu, digərləri
isə ayaq üstə xidmət edir və dəhlizdə hərlənirdilər. Başqa otaqlarda da kimlərsə
var idi və hərdən telefonla danışdıqları eşidilirdi.
Ş.
Basayev həmin vaxt Qarabağda döyüşə gələn çeçen mücahidlərinin sırasında idi.
Rusiyanın işğalçılıq siyasətinə qarşı mübarizə aparanları özünə müttəfiq, müsəlmanları
isə qardaş bilən bir mücahid idi. Söhbət zamanı AXC üzvü olduğumu bildiyi üçün
mənimlə sanki köhnə tanış kimi güvənlə danışırdı. AXC rəhbərliyində müsbət
münasibətdə olduğu şəxslər də var idi. Həm də bizi İstanbuldan onunla əlaqələndirən
nüfuzlu çeçen biznesmen də buna çox yaxın adam olduğu üçün daha da sayğılı və səmimi
davranırdı.
Ona
bizimlə yaxınlığı olan bir türk iş adamının Moskvada üzləşdiyi problem barədə məlumat
verdim və həllinə kömək etməsini xahiş etdim. O da heç nə əlavə soruşmadan
kiminləsə telefonla çeçencə danışdı. Aramızda təqribən 1 saata yaxın çəkən söhbətdən
sonra oradan ayrıldım. Onun müdaxiləsi
ilə məsələ Moskvada dərhal həll olundu. Türkiyəli iş adımına çatacaq iriməbləğdə
pullar bir gün müddətində deyilən ünvana çatdırıldı.
Səhəri
gün türkiyəli dostlarımızın təşəkkürünü çatdırmaq və ona müəyyən qədər pul vermək
üçün yenidən bu ünvana gəldim. Təklif etdiyim pulu qəti şəkildə qəbul etmədi və
pul mövzusuna bir daha qayıtmamağımı gülümsəyərək bildirdi. Tezliklə özünün
burada olmayacağını, ancaq Rusiya ilə əlaqəli nə işim olarsa mütləq onun adı ilə
bu ünvana çatdırmağımı istədi. Bir az ümumi söhbətlərdən sonra görüşüb oradan
çıxdım. Elə o illərdə bir neçə dəfə də Rusiyada yaranan problemləri həll etmək
üçün onların vasitəçiliyindən istifadə etməli oldum.
Sonradan
onun əfsanəvi çeçen mücahidlərinin komandiri olduğunu görəndə çox təəcüblənmişdim.
Fikirləşirdim, necə ola bilər ki belə bir mülayim insan dəyişib mücahid oldu.
Qısa müddətli tanışlığım olsa da şəxsən o, çox mülayim insan kimi yadımda
qalıb. Çox zəif və asta səslə danışırdı. Elə təsir bağışlayırdı ki, sanki
dünyada ondan daha yumşaq, həlim xarakterli adam yoxdur. Çox mədəni, səmimi və
təvazökar rəftarı ilə xatırlayıram. Onun haqqında bəzən xeyli ədalətsiz və
uydurma danışanlar da olub. Onu terrorçu kimi qələmə verib nüfuzdan salmağa cəhdlər
yenə də davam edir. Amma, əminəm ki, bunlar hamısı uydurmadır. O öz xalqını və
müsəlmanları sevən, çeçen xalqının azadlığı üçün alışıb-yanan bir mübarizə
adamı idi. Hər dəfə Şamil Basayevin şəkillərinə baxanda onun gözlərində çeçen
xalqının tarixən yaşadığı dəhşətli faciələri, bəlanı, əzabı və mübariz bir
xalqın nakam arzularını görürəm. Doğrudan da hər bir xalqın istiqlaliyyətindən
daha böyük nailiyyəti yoxdur! Allahdan Şamil bəyə rəhmət diləyirəm. Ruhu şad
olsun!
14 yanvar 2018-ci il
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder