Dinc və demokratik dəyişikliklər nə zaman baş verəcək? (I yazı)
Xeyli müddətdir ölkəmizdə davam edən
sosial-siyasi böhranın doğurduğu mənfi nəticələr tədricən artmaqdadır. Oxucularımın
üstün səviyyəsini, bilgisini nəzərə alıb mənfi nəticələri bir-bir bu yazıda sadalamağa
gərək duymuram. Onların çoxu imkan daxilində öz resursları ilə bu mənfi nəticələri
mütəmadi ictimai müzakirəyə təqdim edir və onun ətrafında cəsarətlə diskussiya aparırlar.
Ölkədəki real durum hələlik yalnız
onun mahiyyətini anlayan yetkin insanlarda narahatlıq yaradır. Mahiyyəti anlamayan
insanlarda xüsusi narahatlığın müşahidə edilməməsi uyğun davranış olduğundan təəccüblü
də deyil. Lakin bu şəraitdə hökumətin yanaşması təəcüb və təəssüf doğurmaya
bilmir. Ölkəni mövcud durumdan az itki ilə çıxarmaq istiqamətində nə zəruri
addım atır, nə də heç buna cəhd edir. Cəmiyyətin belə bir sosial-psixoloji halı
hər kəs üçün təhlükəli olsa da, hələlik mövsümi olaraq iqtidarın işinə yaradığı
üçün ondan imtina etmir.
Hakimiyyət sosial böhrandan doğa biləcək siyasi
gərginliyi demokratik proseslərlə idarə etmək əvəzinə, çarəni müstəqil və müxalif
fikirli fəal vətəndaşlara qarşı sərt siyasətdə görür. Repressiv siyasət fəal insanların
qarşısını müvəqqəti kəssə də, problemlərin həllini də qəlizləşdirir. Sadə əhalidə
ümidsizliyi, çarəsizliyi, qorxunu, tərəddüdü artmaqla yanaşı, iqtidara qarşı
neqativ münasibətləri də tədricən dərinləşdirir.
Basqı altında olan cəmiyyətin fəal
kəsimi ölkədəki mürəkkəb və ziddiyyətli durumdan öz gücünə necə çıxacağını hələlik
qəti müəyyən edə bilməyib. Ara-sıra bəzi səthi müzakirələrə rast gəlsək də
sistemli çalışmalar yoxdur. Siyasi proseslərdən uzaq durmaqla başını qorumağı
seçən insanların əksəriyyət təşkil etdiyi cəmiyyətlərdə uğurlu demokratik
proses başlamaq çox çətindir. Proseslərin əsas yükünü yenə də yetkin və fəal
insanlar çəkməli olur.
Ən pisi də budur ki, yaranmış bu mühitdə
fəal insanlarla işləməyin də öz çətinliyi var. Adətən uzun müddət basqı altında
mübarizə aparan fəal insanlar ani bir sıçrayışla böyük siyasi uğura nail olmağa
can atır. Addım-addım hazırlıq mərhələsini keçmək belə insanlar üçün
cansıxıcıdır. Onlar reallıqdan uzaq olsa belə, arzuladıqları fikirləri eşitməkdən
xoşlanır və rahatlıqla onun təsirinə düşürlər. Odur ki, bu qəbildən olan çoxsaylı
fəal insanları bəzən sistemli və mərhələli hazırlığa cəlb etmək xeyli problemdir.
Dinc və demokratik dəyişikliklərin yetişdiyini
müəyyən etmək üçün mütləq çoxsaylı zəruri paradiqmalar nəzərdən keçirilməli,
habelə hazırlıq işləri aparılmalıdır. Onlardan əsasən 4 məsələ üzərində geniş
dayanmaq istəyirəm. Birincisi, əlverişli situasiya; ikincisi, asan qavranılan və
çoxluğun marağına xidmət edən ideya; üçüncüsü, strukturlaşmış təşkilat və nəhayət
dördüncüsü, prosseləri idarə edəcək liderdir.
Bu yazı giriş xarakterlidir və yuxarıda sadaladığım 4 məsələ ətrafında ciddi düşünməyimiz vacibdir. Növbəti
yazıda “situasiya” barədə fikirlərimizi bölüşməyə çalışacağıq. Daha sonra
ideya, təşkilat və lider barədə də fikirlərimizi ayrıca yazı ilə müzakirənizə təqdim
edəcəyəm.
13 sentyabr 2017-ci il.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder